Pomieszczenia użytkowane przez ludzi oraz pozbawione okien powinny być wyposażone w sprawną i wydajną wentylację zapewniającą prawidłową cyrkulację powietrza. Tym samym, zgodnie z przepisami, każdy budynek powinien posiadać instalację wentylacyjną – grawitacyjną lub mechaniczną, która w miejsce usuniętego zużytego powietrza, zapewni dopływ świeżego. Zatem, co należy wiedzieć o kanałach wentylacyjnych?
Systemy wentylacyjne
Wymiana powietrza może odbywać się poprzez wentylację mechaniczną lub grawitacyjną. Na pierwszą składają się takie elementy jak komin, przez który następuje odpływ zużytego powietrza, a także nawiewniki umożliwiające stały dopływ świeżego. Z kolei druga składa się z wentylatora (jednego lub kilku) bądź rekuperatora odpowiadającego za stały przepływ powietrza, wymiennik ciepła (pozwalający na odzysk ciepła z powietrza usuwanego), czerpni (przez którą napływa świeże powietrze) oraz wyrzutni (przez którą usuwane jest zużyte powietrze).
Elementem wspólnym obu systemów wymiany powietrza są kanały wentylacyjne, którymi powietrze zużyte jest odprowadzane na zewnętrz budynku, zaś świeże rozprowadzane do poszczególnych pomieszczeń. Poniżej dowiesz się co należy wiedzieć o kanałach wentylacyjnych.
Kanały wentylacyjne
Ilość kanałów wentylacyjnych uwarunkowana jest ilością pomieszczeń w budynku. Odpowiednia ilość otworów wywiewnych i nawiewnych zapewni prawidłową cyrkulację powietrza wewnątrz budynku i obieg powietrza między budynkiem a jego otoczeniem.
Zużyte powietrze powinno być na bieżąco usuwane z:
- kuchni – ze względu na gromadzące się w wyniku gotowania zapachy i opary,
- łazienki (w tym toalety) – ze względu na gromadzącą się dużą ilość wilgoci,
- pomieszczeń pozbawionych okien – garderoba, spiżarnia i inne wnętrza gospodarcze (również kotłownia),
- pomieszczeń oddzielonych więcej niż dwojgiem drzwi od pomieszczenia z wywiewnym kanałem wentylacyjnym,
- pomieszczeń zlokalizowanych na górnych kondygnacjach budynku (piętro, poddasze).
W miejsce usuwanego zużytego powietrza powinno być nawiewane świeże, przy czym należy pamiętać, by trafiło ono do salonu, sypialni i pokojów użytkowych (gdzie zwykle brak kanału wentylacyjnego).
Wentylacja grawitacyjna wymaga stosowania osobnego przewodu dla każdego pomieszczenia. Z kolei mechaniczna z wentylatorem wyciągowym pozwala na stosowanie wspólnego przewodu dla kilku pomieszczeń.
Kanały wentylacji grawitacyjnej
W przypadku wentylacji grawitacyjnej kanały murowane są z cegły lub pustaków zwanych kształtkami wentylacyjnymi. Prowadzone są pionowo, a ich wielkość zazwyczaj wynosi 14 x 14 lub 14 x 21 cm. Przy czym dla pomieszczeń zlokalizowanych na piętrach wymiary powinny stopniowo się zwiększać. Aby zapewnić optymalną siłę ciągu powietrza, kanał musi mieć gładkie powierzchnie. Z kolei montowanie na wylocie kanałów nasad kominowych zapobiega wtłaczaniu do nich wiatru.
Kanały wentylacji mechanicznej
W przypadku wentylacji mechanicznej wielkość kanału uwarunkowana jest wydajnością wentylatora. Może on być wykonany z:
- blachy stalowej ocynkowanej, aluminiowo-cynkowej, aluminiowej oraz stali nierdzewnej i szlachetnej,
- tworzywa sztucznego PVC (tzw. kanały elastyczne).
Zaleca się izolowanie kanałów wentylacyjnych, co zapobiega powstawaniu skroplin powodujących zawilgocenie ścianek otaczających kanały.
Projekt instalacji wentylacyjnej
Instalacja wentylacyjna powinna być uwzględniona w projekcie budynku. Przy czym musi być ona dostosowana zarówno do niego, jak i do każdego znajdującego się w nim pomieszczenia. Przy planowaniu instalacji konieczne jest uwzględnienie:
- kubatury budynku,
- przeznaczenia budynku (również poszczególnych pomieszczeń),
- czynników zewnętrznych (w tym atmosferycznych).