System DGP wykorzystuje w procesie grzewczym wkład kominkowy jako źródło ciepła, a ciepłe powietrze służy jako czynnik grzewczy.
Zasada działania układu grzewczego DGP
Ogień w kominku rozgrzewa wkład kominkowy, który oddaje swoje ciepło powietrzu napływającemu poprzez specjalny kanał nawiewny, szczelinę między obudową a wkładem kominkowym lub też przez kratki w kapie kominka.
Powietrze ulega również ogrzewaniu za pośrednictwem rury spalinowej, która odprowadza produkty spalania do komina. Proces dopalania się gazów może rozgrzać rurę nawet do 700oC, przez co rura, zwłaszcza posiadająca specjalne ożebrowanie, w sposób wydajny oddaje ciepło.
Ogrzane powietrze jest transportowane za pomocą systemu Dystrybucji Gorącego Powietrza do różnych pomieszczeń zlokalizowanych w budynku.
Rodzaje systemów DGP
Systemy DGP można podzielić w zależności od sposobu przemieszczania ogrzanego powietrza, na:
1. System grawitacyjny – polega na tym, że ogrzane powietrze, w oparciu o zjawisko tzw. konwekcji, przemieszcza się z pomocą przewodów grawitacyjnego systemu DGP do pomieszczeń zlokalizowanych w niewielkiej odległości od kominka. Transportowanie powietrza może się odbywać w sposób naturalny na odległość nie większą niż 3 m od osi kominka i do co najwyżej 2-3 pomieszczeń.
System grawitacyjny ma wiele atutów, w tym m.in. nie wymaga większej obsługi, jest bezgłośny i niezależny od dostaw energii elektrycznej.
Do głównych wad tego systemu można zaliczyć m.in. dużą czułość na zmiany ciśnienia i ruch powietrza, brak możliwości zastosowania w pomieszczeniach znajdujących się poniżej kominka czy też trudności z równomiernym ogrzaniem wszystkich pomieszczeń.
2. System wymuszony – działa na zasadzie tłoczenia ogrzanego powietrza do różnych pomieszczeń, które to powietrze wcześniej zostało zassane przez wentylator.
Atutem takiego rozwiązania jest m.in. możliwość poprowadzenia kanałów na duże odległości oraz poniżej lokalizacji kominka, o wiele większa efektywność równomiernego nagrzania wszystkich pomieszczeń, możliwość zastosowania filtrów powietrza, a także zdolność systemu do współpracy z czujnikami temperatury.
Wadą są bez wątpienia wyższe koszty w porównaniu z systemem grawitacyjnym, zależność od dostaw energii elektrycznej, konieczność zastosowania specjalnych kanałów zmniejszających szum powietrza oraz potrzeba czyszczenia i konserwacji systemu.
Reasumując, jeżeli do ogrzania jest powierzchnia nie większa niż pomieszczenie, w którym znajduje się kominek oraz sąsiadujące z nim pokoje, racjonalnym rozwiązaniem będzie zastosowanie układu z grawitacyjnym obiegiem powietrza. W przypadku większych odległości zasadnym będzie zastosowanie systemu wymuszonego DGP.
Trzy systemy w jednym
System DGP składa się z trzech niezależnych systemów:
1. Układ nawiewu świeżego powietrza do kominka, którego zadaniem jest doprowadzenie powietrza z zewnątrz potrzebnego do spalania w kominku.
2. Układ dystrybucji gorącego powietrza (grawitacyjny lub wymuszony) składający się z systemu przewodów, kształtek i osprzętu, dzięki którym możliwe jest dostarczenie ogrzanego przez kominek powietrza do różnych pomieszczeń.
3. Układ odprowadzania spalin z kominka, który pozwala na bezpieczne usunięcie niebezpiecznych dla zdrowia i życia produktów spalania na zewnątrz budynku. Dzięki budowie z wysokogatunkowej stali kwaso- i żaroodpornej lub stali czarnej o odpowiedniej grubości, układ zapewnia odporność na wysoką temperaturę i kwaśne związki znajdujące się w spalinach. Dla zapewnienia stabilnego ciągu kominowego system może być dodatkowo zakończony nasadą kominową.
Główne elementy składowe systemu DGP:
- wkład, który powinien być przeznaczony do ciągłego grzania o wysokiej sprawności, niskim zużyciu drewna i długim czasie palenia,
- kształtki okrągłe, wykonane z blachy ocynkowanej, pozwalają wykonać nawet najbardziej skomplikowane instalacje,
- kształtki prostokątne, również z blachy ocynkowanej, przeznaczone do budowy najbardziej skomplikowanych systemów rozprowadzania ciepłego powietrza z kominka w wylewkach,
- filtr powietrza, którego zadaniem jest powstrzymywanie kurzu i innych szkodliwych substancji przemieszczających się wraz z powietrzem cyrkulacyjnym,
- anemostaty, czyli nawiewniki z regulowaną szczeliną, przez którą wpływa powietrze, służą do dokładnej regulacji przepływu powietrza,
- izolacja systemu najczęściej za pomocą wełny mineralnej;