System Dystrybucji Gorącego Powietrza (DGP) stanowi układ grzewczy, który wykorzystuje wkład kominkowy jako źródło ciepła, natomiast ciepłe powietrze jako czynnik grzewczy. Zamontowanie kominka z systemem DGP pozwoli ogrzać dużą ilość pomieszczeń w budynku mieszkalnym, zapewniając przy tym dużą wydajność oraz oszczędność eksploatacyjną.
Prawidłowa konstrukcja kominka z układem DGP
Do zapewnienia odpowiednich walorów grzewczych kominka, szczególną uwagę należy zwrócić na właściwe wykonanie kapy kominka. Pozwoli to zapewnić efektywny odzysk ciepła oraz bezpieczeństwo i trwałość całej konstrukcji.
Istotną sprawą jest także odpowiednia izolacja kapy kominka ze względu na ograniczenie niepotrzebnych strat ciepła oraz bezpieczeństwo użytkowników. Niezaizolowanie kapy może skutkować bardzo mocnym nagrzaniem przez kominek ścian i stropów znajdujących się najbliżej niego.
Prawidłowa izolacja powinna zostać wykonana przy użyciu specjalnej wysokotemperaturowej wełny mineralnej.
Konstrukcja kapy kominka składa się z trzech komór:
- Komora I mieści się pod specjalnym metalowym dystrybutorem, z którego pobierane jest gorące powietrze bezpośrednio przez aparat nawiewny. Rury poprowadzone bezpośrednio do kratek w bocznych ścianach kapy kominka wychodzą wprost z komory i pełnią zadanie zaworu bezpieczeństwa, gdy system nawiewny jest wyłączony (np. w przypadku braku prądu).
- Komora II dochodzi do zasysania chłodnego powietrza przez boczne kratki oraz szczeliny między obudową kominka a wkładem kominkowym. Powietrze to ogrzewane jest od zewnętrznej strony metalowego dystrybutora oraz od rury spalinowej, która może rozgrzać się nawet do 700oC w wyniku dopalania się gazów powstałych podczas destylacji drewna. Dla uzyskania lepszej efektywności oddawania ciepła stosuje się m.in. rury spalinowe wyposażone w specjalny radiator lub paski żebrowane. Dodatkowo system odprowadzania spalin powinien posiadać szyber zmniejszający ciąg kominowy.
- Komora III pełni rolę dekompresyjną, a więc odizolowuje strop od gorącej kapy kominka. Prawidłowo wykonana III komora powinna posiadać dwie kratki umieszczone niesymetrycznie po przeciwnych stronach kapy kominka. Pozwala to zachować swobodną cyrkulację powietrza oraz odpowiednie chłodzenie określonej przestrzeni.
Przewody rozprowadzające i wyloty
Istotną kwestią jest również rozmieszczenie niektórych elementów systemu DGP w miejscach nieużytkowych, co znacząco wpłynie na zachowanie estetyki i ładnego designu całego pomieszczenia. Najczęściej przewody (rury elastyczne) rozprowadzające ciepłe powietrze po pomieszczeniach są prowadzone na poddaszu nieużytkowym lub w sufitach podwieszanych. Często także kanały montuje się na etapie wykańczania domu w wylewkach.
Maksymalna odległość między wylotami ciepłego powietrza a aparatem nawiewnym nie powinna być większa niż 10 m. Na wylotach montowane są kratki lub anemostaty z regulacją strumienia powietrza. Wyloty montuje się w pobliżu okien lub ścian zewnętrznych w stropie lub ścianie tak, aby cyrkulacja powietrza zapewniała prawidłowy rozkład ciepła w pomieszczeniach.