Każdy projekt domu musi mieć uwzględnione kanały wentylacyjne. Jest to uwarunkowane prawnie i posiada odzwierciedlenie w prawidłowym funkcjonowaniu domu. Najbardziej popularną wentylacją stosowaną w domach jest wentylacja grawitacyjna, czyli naturalna. By sprawnie działała i pomagała w utrzymaniu właściwej temperatury należy przestrzegać pewnych wytycznych.
Ilość kanałów wentylacyjnych
Nie ma jednoznacznie ustalonej idealnej liczby kanałów wentylacyjnych. Ich ilość jest uzależniona przede wszystkim od ilości pomieszczeń, z których należy usuwać zużyte powietrze, ilości kondygnacji czy liczby mieszkańców. Decydując się na klimatyzację grawitacyjną, kanałami wentylacyjnymi należy objąć przede wszystkim takie pomieszczenia jak:
- toalety – przez gromadzenie się zużytego powietrza stała wentylacja jest wskazana,
- łazienki – gromadzą bardzo wiele wilgoci, której samo otworzenie okna nie jest w stanie wyeliminować,
- kuchnia – ze względu na gotowanie w tym pomieszczeniu gromadzi się wiele pary wodnej, zapachów oraz produktów spalania gazu, właściwa wentylacja jest, więc konieczna;
- wszystkie pomieszczenia bez okien – kotłownie czy garderoby muszą mieć wentylację, która będzie odprowadzała zużyte powietrze,
- pomieszczenia, które znajdują się zbyt daleko od pomieszczenia, w którym znajduje się najbliższy kanał wentylacyjny.
Obowiązek zamieszczania kanałów wentylacyjnych w tych pomieszczeniach jest unormowany przepisami. Mimo to, wielu ludzi nie przestrzega tego prawa. Najczęściej w wentylacji pomijane są pomieszczenia bez okien oraz wyższe kondygnacje domu. Niedbalstwo budowniczych lub projektantów może być poważne w konsekwencji. Przez brak kanałów wentylacyjnych znacznie zmniejsza się intensywność usuwania powietrza z budynku lub dezorganizuje się przepływ powietrza przez pozostałe pomieszczenia.
Odpowiednie wymiary kanałów wentylacyjnych
Kanały wentylacyjne mają za zadanie wymianę powietrza. Ilość wymiany powietrza zależy przede wszystkim od wielkości pola przekroju kanału, natomiast ciąg powietrza w kanale zależy od jego długości. Według ustalonych przepisów pole przekroju kanału wywiewnego nie może być niższe niż 0,016 m2. Kanał prostokątny zaś, nie może mieć mniejszych wymiarów niż 10 cm.
Najczęstszym błędem przy uwzględnianiu wentylacji jest brak dostosowania odpowiednich wymiarów kanałów wentylacyjnych do warunków określonych w normie. Najczęściej można spotkać się ze zwyczajowym przejęciem rozmiarów kanałów 14×14 lub 14x 21. Skutkiem tego jest zła wydajność kanałów oraz niewłaściwa ilość odprowadzanego powietrza.
Ciąg powietrza panujący w kanałach jest przede wszystkim zależny od oporów powietrza, jakie wewnątrz ich napotka. Tworzenie łączeń cegieł lub pustaków, przez które będzie przebiegał kanał, musi być wyjątkowo starannie wykonane. Nawet niewielkie nierówności mogą sprawić, że ciąg kominowy będzie zachwiany.
Zwróć uwagę! Kanały wentylacyjne poziome są niedopuszczalne, niezależnie od długości odcinka. Często w projektach pojawiają się takie propozycje, które mają na celu połączenie z najbliższym kanałem wywiewnym. Taka konstrukcja kanałów jest całkowicie nieskuteczna. Warto zwrócić uwagę na drobne szczegóły takie jak zakończenie kanału. Ma ono bardzo duży wpływ na sprawność kanału. Musi ono być tak skonstruowane by nie zakłócało działania wentylacji, co dodatkowo jest uwzględnione również w normach. Należy zwrócić uwagę czy ciąg nie jest osłabiony lub nie dochodzi do wtłaczania wiatru w kanały. By zapobiec takiemu zjawisku można stosować różnego rodzaju nasady kominowe.